Laureatem konkursu muzycznego ogłoszonego w styczniowym numerze Żaka na mini-recenzję wybranej Płyty Roku 2010 jest Szymon Zelewski. Serdecznie gratulujemy i zapraszamy do lektury wygranej recenzji płyty Diamond Eyes zespołu Deftones, którą publikujemy poniżej.

Deftones pokazali klasę. Z okładki spogląda na nas sowa, symbol mądrości. Mało skromny zabieg, jako że muzycy popisali się mądrością muzyczną: wyczuciem gustu fanów i krytyków, jednocześnie nie ujmując własnej satysfakcji. Nie każdy ma dzisiaj komfort tworzenia muzyki, która trafia na listy przebojów, a jednocześnie nie odbiega od szczerej stylistyki, z jakiej znamy Deftones.

Utwory są ciężkie, ale dotykają duszy. Brzmi znajomo? Owszem – mimo to porównanie „Diamond Eyes” np. do Katatonii jest ślepym strzałem. Talent kompozytorski pozwolił skryć w prostej formie wiele emocji. Nie twierdzę tak dlatego, że wypada dobrze mówić o zespole pokroju Deftones. Zabawy rytmiczne to lekki ukłon w stronę Meshuggah, ale stwierdzenie plagiatu byłoby przesadą. Muzycy udowadniają, że podstawowe instrumentarium zespołu rockowego nie musi ograniczać. Polecam wszystkim mniej i bardziej wymagającym miłośnikom rocka i pokrewnych gatunków.

Uwaga: płyta uzależnia. Słuchacie na własną odpowiedzialność.